Ilość zarejestrowanych
zwierząt ciągle rośnie
Opublikowano: 21 paź 2024
Czym jest socjalizacja u psa? To proces, którego celem jest uspołecznienie zwierzaka, nauczenie go prawidłowych, ogólnie akceptowanych zasad postępowania, dzięki którym zarówno on, jak i ludzie oraz zwierzęta w jego otoczeniu będą mogły funkcjonować obok siebie bez wzajemnej szkody. Pierwszy etap tego procesu zaczyna się już w domu hodowcy, kiedy to małe szczenię przychodzi na świat, zaczyna rozpoznawać znajdujące się wokół niego rodzeństwo, matkę i opiekującego się nimi wszystkimi człowieka. Co jednak dalej, czyli w momencie, gdy pies trafi do nowego właściciela? Jak wtedy powinna przebiegać socjalizacja psa?
Okres socjalizacji psa zamyka się średnio między trzecim, a szesnastym tygodniem jego życia. To niezwykle ważne, by ten krótki czas wykorzystać intensywnie i uspołeczniać zwierzaka, oswajając go z ludźmi, zwierzętami, ale i dźwiękami i przedmiotami codziennego użytku w Twoim domu. Jak jednak wyglądają poszczególne fazy socjalizacji?
Kiedy zacząć socjalizację psa? Jak najwcześniej! To bowiem czas, kiedy szczenię dosłownie chłonie wszystko, co go otacza i na podstawie skojarzeń oraz związanych z otoczeniem pozytywnymi bodźcami wyrabia sobie o nich swoje własne zdanie. Może ono być pozytywne albo negatywne. W tej fazie szczeniak powinien spędzać czas między innymi psami, spotykać się z ludźmi, przebywać w domu podczas odkurzania, sprzątania, tak aby wyeliminować sytuacje, kiedy np. biega za miotłą, atakuje włączony odkurzacz czy szczekaniem reaguje na uruchomioną drukarkę, której dźwięk go irytuje i sprawia, że czuje się niepewnie. Im więcej doświadczeń, tym lepiej również dla Ciebie, jako opiekuna psa, gdyż będzie Ci łatwiej wychowywać psa w późniejszych fazach.
Na tym etapie rozpoczyna się socjalizacja szczeniaka z innymi psami w formie zabawy. Maluch, bawiąc się z rodzeństwem, atakuje swoich współbraci, w zabawie korzystając z zębów, dzięki czemu uczy się, w jakim momencie zadaje innym zwierzętom ból, ale i odbierając podobne ciosy od pozostałych szczeniaków. Socjalizacja psa z innymi psami to etap, w którym pies uczy się przebywania z przedstawicielami swojego gatunku, ale i innymi zwierzętami. Z kolei piesek, który zaczepia matkę, uczy się, w którym momencie wyznacza ona granicę i hamuje jego złe zachowania. To także czas w życiu szczeniaka, kiedy przyzwyczaja się on do człowieka, do przytulania, głaskania i ogólnego kontaktu z hodowcą.
Jak socjalizować psa i przyzwyczajać go do prawidłowych zachowań i reakcji względem nowego właściciela? Jako świeżo upieczony opiekun szczeniaka powinieneś mu zapewnić maksimum pozytywnych bodźców, podchodzić do niego i jego zachowań z sympatią, zamiast krzykiem lub karami straszyć jeszcze nieokrzesanego czworonoga. Pies, który w tym wieku doświadcza negatywnych emocji związanych ze strachem i bólem, staje się lękliwy, co stanowi ogromną barierę w dalszej prawidłowej socjalizacji i sprawia, że pies staje się uprzedzony względem człowieka. Pamiętaj o tym, by pies nadal przebywał z innymi psami i ludźmi, utrwalając tym samym odpowiednie zachowania.
To już ten czas, gdy Twój mały czworonożny szczeniaczek staje się młodym psem. To najlepszy moment na to, by zacząć naukę komend, wyznaczać psu granice w jego zachowaniu, dyscyplinować go i jasno pokazać, na co może sobie pozwolić, a z czego w swoim zachowaniu musi zrezygnować. Im więcej psu wolno, tym pewniej będzie czuł się w znanym mu otoczeniu, próbując tym samym stanąć na pierwszym miejscu w hierarchii stada, jakie tworzy razem z domownikami.
Dorastający, ale i dojrzewający pies zaczyna odczuwać popęd seksualny, z kolei u suczek pojawia się pierwsza w ich życiu cieczka. To czas, kiedy pies czuje się na tyle pewnie, że świadomie oddala się od swojego stada, rozglądając się za innymi psami, potencjalnymi partnerami, ale i ciekawy świata chce poznać dalszą, dotąd nieznaną mu okolicę.
WAŻNE! Pamiętaj o tym, by zaczipować psa jeszcze w wieku szczenięcym! Zabieg jest w pełni bezpieczny i trwa tylko chwilę. Następnie dokonaj rejestracji psa w Międzynarodowej Bazie Zwierząt, aby w razie ucieczki odnalezienie zwierzęcia było znacznie prostsze, a jego skojarzenie z Tobą, jako jego właścicielem, jak najszybsze. Znalazca, odwiedzając dostępny online Rejestr Psów Zaczipowanych i wpisując numer chipa psa uzyska informacje, w jaki sposób skontaktować się z jego właścicielem.
W tym czasie hormony u młodych psów buzują. Zwróć uwagę na to, iż dotychczas przedmioty i zachowania, którymi pies się nie interesował, mogą nagle zacząć wzbudzać u zwierząt agresję. Odpowiednie podejście w kontynuowanej socjalizacji pomoże zachować zwierzakowi spokój.
Na tym etapie jest niezwykle ważne, by nadal korygować negatywne zachowania psa i konsekwentnie okazywać mu, gdzie jest jego miejsce w grupie. Oczywistym jest, że zwierzak będzie chciał utrzymać rolę samca alfa, dlatego nauka respektowania ludzkich poleceń i wypełnianie ich, a także nagradzanie zwierzaka wyłącznie za jasno określone, prawidłowe zachowania, jest niezwykle ważna i kluczowa.
Czy można socjalizować dorosłego psa? Oczywiście! Musisz jednak mieć na uwadze, iż proces ten będzie przebiegał wolniej i dłużej. Pies musi przede wszystkim czuć się komfortowo, mieć jasno wyznaczone granice w jego postępowaniu, a Ty musisz zaopatrzyć się w dodatkowe pokłady cierpliwości.
W przypadku psów lękliwych liczy się spokój i opanowanie! Nie stresuj zwierzaka, nie wywieraj na nim presji. Zadbaj w pierwszej kolejności o to, by zbudować jego pewność siebie, aby czuł się w Twoim towarzystwie szczęśliwy, nie wystraszony.
Czym skutkuje brak socjalizacji u psa? W przypadku niewłaściwego lub braku jakiegokolwiek wychowania czworonoga w towarzystwie zwierząt i ludzi u psa mogą pojawić się niepożądane zachowania, takie jak:
- brak kontroli siły gryzienia
- lęk
- agresja
- błędne odczytywanie zachowań innych psów
- atakowanie ludzi
- fobie społeczne, względem ludzi, zwierząt, przedmiotów, dźwięków
Socjalizacja pomaga psu nauczyć się prawidłowych zachowań i pozwala mu funkcjonować wśród ludzi i innych zwierząt bez szkody dla otoczenia.
Brak socjalizacji może prowadzić do lęku, agresji, fobii społecznych, braku kontroli siły gryzienia oraz błędnego odczytywania sygnałów od innych psów.
Elektroniczne znakowanie zwierząt za pomocą mikroczipa jest najtrwalszą, najskuteczniejszą i absolutnie bezpieczną metodą umożliwiającą szybką oraz rzetelną ich identyfikację. Tylko dzięki niepowtarzalnemu numerowi transpondera (chipa) możliwa jest natychmiastowa identyfikacja oraz odnalezienie właściciela a tym samym, powrót zwierzęcia do domu. Należy jednak pamiętać, że sam mikrochip jest jedynie transponderem, w którym został zakodowany numer. Mikrochip nie posiada funkcji namierzania, nie zawiera też żadnych informacji o właścicielu ani zwierzęciu! Aby więc identyfikacja oznakowanego nim psa czy kota była możliwa, konieczna jest rejestracja mikrochipa w krajowej bazie zwierząt oznakowanych...
Czytaj więcejW dzisiejszych czasach odpowiedzialność za opiekę nad zwierzętami stała się nie tylko priorytetem dla ich właścicieli, ale także kwestią społeczną. Jednym z najważniejszych narzędzi w zapewnieniu bezpieczeństwa zwierząt jest baza chipów. Dzięki niej możliwe jest szybkie i efektywne odnalezienie zagubionych pupili, co ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony ich zdrowia i dobrostanu.
Wprowadzenie systemu chipowania znacząco zwiększyło skuteczność działań mających na celu lokalizację zaginionych zwierząt, minimalizując stres zarówno u właścicieli, jak i ich czworonożnych przyjaciół. Rejestracja w bazie chipów jest również coraz częściej wymagana przez lokalne przepisy, co dodatkowo podkreśla wagę tej technologii w zapewnieniu pełnej opieki nad zwierzętami.