Socjalizacja psa - jak ją prawidłowo przeprowadzić?

Czym jest socjalizacja u psa? To proces, którego celem jest uspołecznienie zwierzaka, nauczenie go prawidłowych, ogólnie akceptowanych zasad postępowania, dzięki którym zarówno on, jak i ludzie oraz zwierzęta w jego otoczeniu będą mogły funkcjonować obok siebie bez wzajemnej szkody. Pierwszy etap tego procesu zaczyna się już w domu hodowcy, kiedy to małe szczenię przychodzi na świat, zaczyna rozpoznawać znajdujące się wokół niego rodzeństwo, matkę i opiekującego się nimi wszystkimi człowieka. Co jednak dalej, czyli w momencie, gdy pies trafi do nowego właściciela? Jak wtedy powinna przebiegać socjalizacja psa?

Socjalizacja szczeniaka - etapy

Okres socjalizacji psa zamyka się średnio między trzecim, a szesnastym tygodniem jego życia. To niezwykle ważne, by ten krótki czas wykorzystać intensywnie i uspołeczniać zwierzaka, oswajając go z ludźmi, zwierzętami, ale i dźwiękami i przedmiotami codziennego użytku w Twoim domu. Jak jednak wyglądają poszczególne fazy socjalizacji?

Pierwsza faza: 1. - 2. tydzień życia

Kiedy zacząć socjalizację psa? Jak najwcześniej! To bowiem czas, kiedy szczenię dosłownie chłonie wszystko, co go otacza i na podstawie skojarzeń oraz związanych z otoczeniem pozytywnymi bodźcami wyrabia sobie o nich swoje własne zdanie. Może ono być pozytywne albo negatywne. W tej fazie szczeniak powinien spędzać czas między innymi psami, spotykać się z ludźmi, przebywać w domu podczas odkurzania, sprzątania, tak aby wyeliminować sytuacje, kiedy np. biega za miotłą, atakuje włączony odkurzacz czy szczekaniem reaguje na uruchomioną drukarkę, której dźwięk go irytuje i sprawia, że czuje się niepewnie. Im więcej doświadczeń, tym lepiej również dla Ciebie, jako opiekuna psa, gdyż będzie Ci łatwiej wychowywać psa w późniejszych fazach.

Druga faza: 3. - 7. tydzień życia

Na tym etapie rozpoczyna się socjalizacja szczeniaka z innymi psami w formie zabawy. Maluch, bawiąc się z rodzeństwem, atakuje swoich współbraci, w zabawie korzystając z zębów, dzięki czemu uczy się, w jakim momencie zadaje innym zwierzętom ból, ale i odbierając podobne ciosy od pozostałych szczeniaków. Socjalizacja psa z innymi psami to etap, w którym pies uczy się przebywania z przedstawicielami swojego gatunku, ale i innymi zwierzętami. Z kolei piesek, który zaczepia matkę, uczy się, w którym momencie wyznacza ona granicę i hamuje jego złe zachowania. To także czas w życiu szczeniaka, kiedy przyzwyczaja się on do człowieka, do przytulania, głaskania i ogólnego kontaktu z hodowcą.

Trzecia faza: 8. - 12. tydzień życia

Jak socjalizować psa i przyzwyczajać go do prawidłowych zachowań i reakcji względem nowego właściciela? Jako świeżo upieczony opiekun szczeniaka powinieneś mu zapewnić maksimum pozytywnych bodźców, podchodzić do niego i jego zachowań z sympatią, zamiast krzykiem lub karami straszyć jeszcze nieokrzesanego czworonoga. Pies, który w tym wieku doświadcza negatywnych emocji związanych ze strachem i bólem, staje się lękliwy, co stanowi ogromną barierę w dalszej prawidłowej socjalizacji i sprawia, że pies staje się uprzedzony względem człowieka. Pamiętaj o tym, by pies nadal przebywał z innymi psami i ludźmi, utrwalając tym samym odpowiednie zachowania.

Czwarta faza: 13. - 16. tydzień życia

To już ten czas, gdy Twój mały czworonożny szczeniaczek staje się młodym psem. To najlepszy moment na to, by zacząć naukę komend, wyznaczać psu granice w jego zachowaniu, dyscyplinować go i jasno pokazać, na co może sobie pozwolić, a z czego w swoim zachowaniu musi zrezygnować. Im więcej psu wolno, tym pewniej będzie czuł się w znanym mu otoczeniu, próbując tym samym stanąć na pierwszym miejscu w hierarchii stada, jakie tworzy razem z domownikami.

Piąta faza: 4. - 8. miesiąc życia

Dorastający, ale i dojrzewający pies zaczyna odczuwać popęd seksualny, z kolei u suczek pojawia się pierwsza w ich życiu cieczka. To czas, kiedy pies czuje się na tyle pewnie, że świadomie oddala się od swojego stada, rozglądając się za innymi psami, potencjalnymi partnerami, ale i ciekawy świata chce poznać dalszą, dotąd nieznaną mu okolicę.

WAŻNE! Pamiętaj o tym, by zaczipować psa jeszcze w wieku szczenięcym! Zabieg jest w pełni bezpieczny i trwa tylko chwilę. Następnie dokonaj rejestracji psa w Międzynarodowej Bazie Zwierząt, aby w razie ucieczki odnalezienie zwierzęcia było znacznie prostsze, a jego skojarzenie z Tobą, jako jego właścicielem, jak najszybsze. Znalazca, odwiedzając dostępny online Rejestr Psów Zaczipowanych i wpisując numer chipa psa uzyska informacje, w jaki sposób skontaktować się z jego właścicielem.

Szósta faza: 8. - 14. miesiąc życia

W tym czasie hormony u młodych psów buzują. Zwróć uwagę na to, iż dotychczas przedmioty i zachowania, którymi pies się nie interesował, mogą nagle zacząć wzbudzać u zwierząt agresję. Odpowiednie podejście w kontynuowanej socjalizacji pomoże zachować zwierzakowi spokój.

Siódma faza: 1. - 4. rok życia

Na tym etapie jest niezwykle ważne, by nadal korygować negatywne zachowania psa i konsekwentnie okazywać mu, gdzie jest jego miejsce w grupie. Oczywistym jest, że zwierzak będzie chciał utrzymać rolę samca alfa, dlatego nauka respektowania ludzkich poleceń i wypełnianie ich, a także nagradzanie zwierzaka wyłącznie za jasno określone, prawidłowe zachowania, jest niezwykle ważna i kluczowa.

Czy da się socjalizować dorosłego psa?

Czy można socjalizować dorosłego psa? Oczywiście! Musisz jednak mieć na uwadze, iż proces ten będzie przebiegał wolniej i dłużej. Pies musi przede wszystkim czuć się komfortowo, mieć jasno wyznaczone granice w jego postępowaniu, a Ty musisz zaopatrzyć się w dodatkowe pokłady cierpliwości.

Socjalizacja psa lękliwego

W przypadku psów lękliwych liczy się spokój i opanowanie! Nie stresuj zwierzaka, nie wywieraj na nim presji. Zadbaj w pierwszej kolejności o to, by zbudować jego pewność siebie, aby czuł się w Twoim towarzystwie szczęśliwy, nie wystraszony.

Brak socjalizacji u psa

Czym skutkuje brak socjalizacji u psa? W przypadku niewłaściwego lub braku jakiegokolwiek wychowania czworonoga w towarzystwie zwierząt i ludzi u psa mogą pojawić się niepożądane zachowania, takie jak:

- brak kontroli siły gryzienia

- lęk

- agresja

- błędne odczytywanie zachowań innych psów

- atakowanie ludzi

- fobie społeczne, względem ludzi, zwierząt, przedmiotów, dźwięków