Ilość zarejestrowanych
zwierząt ciągle rośnie
Opublikowano: 17 paź 2024
Twój piesek drapie pazurami po drzwiach, kiedy zostawiasz go samego w domu? Być może wyje i szczeka, kiedy widzi, jak oddalasz się bez niego bądź gryzie Twoje buty podczas Twojej nieobecności? Pies jako istota społeczna i stadna zdecydowanie lepiej czuje się w towarzystwie ludzi, do których jest przywiązany. Z tego też względu nigdy nie czuje się w pełni komfortowo, kiedy przez kilka godzin musi zostać sam. Jest jednak różnica między naturalnym dyskomfortem, a problemem psychicznym, który utrudnia psiakowi codzienne funkcjonowanie i może doprowadzić do wielu niepożądanych sytuacji. Lęk separacyjny - czym jest? Skąd się bierze? Jak się objawia i jak można sobie z nim poradzić?
Czym się objawia lęk separacyjny u psa? Sposobów na okazanie tego stanu psychicznego u zwierzęcia jest naprawdę wiele. Jedne psy odczuwają go bardziej, inne mniej. W zależności od charakteru, usposobienia i dotychczasowej socjalizacji, czworonóg może gryźć obuwie, obsikiwać meble, biegać po całym domu, wydawać różne odgłosy, drapać po drzwiach.
Lęk separacyjny u psa może jednak objawiać się również w całkiem inny sposób. Zwierzak staje się apatyczny, nie chce jeść, nie może spać, pozostaje w ustronnym miejscu wydając przy tym ciche, niepozorne dźwięki.
Podsumowując, do najczęstszych oznak, które powinny Cię zaniepokoić, należą:
U psa może pojawić się także chęć pogoni za swoim właścicielem i podążanie za nim. Pies w przypływie lęku będzie próbował wydostać się na zewnątrz, zrobić podkop lub przeskoczyć ogrodzenie, by podążyć za opiekunem. W przypływie strachu i paniki nagły wyskok adrenaliny może sprawić, że pies za wszelką cenę będzie chciał pokonać przeszkody stojące mu na drodze, po czym będzie miał problem z powrotem do domu.
Na wszelki wypadek zadbaj o mikroczip dla psa oraz nie zapomnij o tym, iż jedynym sposobem na to, aby chip spełnił swoją funkcję, jest rejestracja psa. Tylko zaczipowany pies, którego dane wraz z danymi właściciela znajdują się w Centralnym Rejestrze Psów, jak np. WORLDPETNET, ma szansę na szybkie odnalezienie i poinformowanie opiekuna o tym, gdzie jego pies oczekuje na odbiór.
Jeśli od samego początku pozwalasz zwierzakowi na to, aby spał w Twoim łóżku, może on mieć później problem z izolacją, również za dnia. Lęk separacyjny u psa w nocy pojawia się u czworonogów, które nie mogą wystarczająco się zrelaksować, pozostać w osobnym pokoju lub nie mają własnego miejsca na sen. Twój towarzysz musi wiedzieć, że ma swój kąt przeznaczony wyłącznie dla niego.
Lęk separacyjny u psa ze schroniska związany jest najczęściej z jego stanem emocjonalnym, traumatyczną przeszłością. Zwierzaki, które czują się niepewnie, mogą obawiać się braku stada, które udało mu się stworzyć w wyniku jego adopcji. Z tego względu za wszelką cenę chcą pozostać przy swoim opiekunie, gdyż jego brak kojarzy im się ze stratą, której nie chcą ponownie przeżywać.
Jeśli to właśnie Ty, jako właściciel psa, jesteś dla niego całym światem i zapewniasz mu pozytywne bodźce, na które do tej pory nie mógł liczyć, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wystąpi u niego lęk separacyjny, nad którym będziesz musiał wspólnie ze zwierzakiem pracować.
Jak pomóc psu z lękiem separacyjnym? Najlepszym sposobem na to, by Twój pupil nie musiał borykać się z zaburzeniami psychicznymi związanymi z lękiem separacyjnym, jest konsekwentna socjalizacja i stopniowe przygotowywanie go do braku Twojej obecności. Jeśli jednak już na to za późno, pomóż pieskowi uporać się z jego lękami - krok po kroku.
Należy zacząć od ćwiczeń, które pomogą psu oswoić się z nową sytuacją i jednocześnie zapewnić go o tym, że nie dzieje się nic złego.
To możliwe, by uporać się z lękiem separacyjnym u psa. Trzeba jednak uzbroić się w cierpliwość, uwzględnić indywidualne predyspozycje zwierzęcia do pozostawania w domu sam na sam oraz starać się wczuć w jego emocje, by łatwiej sobie z nimi radzić i odpowiednio na nie reagować. Niestety nie u wszystkich piesków można samodzielnie zmienić myślenie. Jeśli nie widzisz postępów, poproś o pomoc psiego behawiorystę.
Elektroniczne znakowanie zwierząt za pomocą mikroczipa jest najtrwalszą, najskuteczniejszą i absolutnie bezpieczną metodą umożliwiającą szybką oraz rzetelną ich identyfikację. Tylko dzięki niepowtarzalnemu numerowi transpondera (chipa) możliwa jest natychmiastowa identyfikacja oraz odnalezienie właściciela a tym samym, powrót zwierzęcia do domu. Należy jednak pamiętać, że sam mikrochip jest jedynie transponderem, w którym został zakodowany numer. Mikrochip nie posiada funkcji namierzania, nie zawiera też żadnych informacji o właścicielu ani zwierzęciu! Aby więc identyfikacja oznakowanego nim psa czy kota była możliwa, konieczna jest rejestracja mikrochipa w krajowej bazie zwierząt oznakowanych...
Czytaj więcejW dzisiejszych czasach odpowiedzialność za opiekę nad zwierzętami stała się nie tylko priorytetem dla ich właścicieli, ale także kwestią społeczną. Jednym z najważniejszych narzędzi w zapewnieniu bezpieczeństwa zwierząt jest baza chipów. Dzięki niej możliwe jest szybkie i efektywne odnalezienie zagubionych pupili, co ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony ich zdrowia i dobrostanu.
Wprowadzenie systemu chipowania znacząco zwiększyło skuteczność działań mających na celu lokalizację zaginionych zwierząt, minimalizując stres zarówno u właścicieli, jak i ich czworonożnych przyjaciół. Rejestracja w bazie chipów jest również coraz częściej wymagana przez lokalne przepisy, co dodatkowo podkreśla wagę tej technologii w zapewnieniu pełnej opieki nad zwierzętami.