Psia inteligencja - jak bardzo Twój pies Cię rozumie?

Więź, jaka może powstać między psem, a jego opiekunem, można być tak silna, że właściciel zaczyna zastanawiać się, czy jego pies aby na pewno kieruje się wyłącznie instynktem, a nie rozumowaniem. Jak psiaki pojmują świat, jak komunikują się z człowiekiem i czy ich reakcja to wyłącznie wyuczone, wytrenowane zachowanie?

Czy psy rozumieją nasze słowa?

Na komendę “siad” Twój pies ochoczo przysiada na łapach, czekając na kolejny sygnał z Twojej strony bądź nagrodę za wykonane zadanie. Wyciągając w stronę psa rękę i prosząc o jego łapę, ten chętnie podaję ją, widząc czekający na niego smaczek. Czy psy rozumieją nasze słowa? Pies zyskał miano towarzysza człowieka nie bez powodu. Jak się okazuje, czworonogi wyróżnia wysoki poziom inteligencji, który odpowiednio rozwijany i stymulowany może naprawdę przerodzić się w zaskakujące u psiaków zachowania.

Zatem jak działa umysł u psa?

Można by powiedzieć, iż u psów występuje pewna prawidłowość, mianowicie: myślenie przez kojarzenie. Dlatego w wychowaniu i socjalizacji psa tak istotne znaczenie ma rutyna dnia codziennego. Pies widząc smycz wie, że za chwilę wyjdzie na spacer. Słysząc szelest foliowej torebki domyśla się, że za chwilę zbliża się pora karmienia i nierzadko czeka na właściciela przy misce. Powtarzanie pewnych czynności sprawia, że pies kojarzy je, dzięki czemu z czasem reaguje na nie automatycznie, w wyuczony sposób. Tak samo jest ze słowami. Słysząc poszczególne komendy skojarzy je z wyuczonym zachowaniem i będzie powtarzał je w sposób, w jaki nauczył go człowiek.

Czy pies myśli?

Można powiedzieć, iż jego umysł opiera się na instynkcie i bardzo podstawowym procesie myślowym. Nie wyciąga wniosków, nie zastanawia się nad moralnością swoich zachowań. Dla niego liczy się bodziec i wyuczona reakcja.

Co pies myśli, gdy zostaje sam w domu?

Dlaczego mówi się o bezwarunkowej miłości psa do człowieka? O ile więź między zwierzęciem, a jego opiekunem jest trwała i opiera się na dobrych podstawach, po przyjściu do domu Twój pupil prawdopodobnie będzie chciał się z Tobą przywitać, będzie wesoło merdał ogonkiem i energicznie okazywał ekscytację z powodu Twojego powrotu.

Co pies myśli, gdy zostaje sam w domu? Przede wszystkim żyje tym, co jest tu i teraz. Prawdopodobnie w momencie Twojego wyjścia może okazywać niezadowolenie przez chęć pójścia z Tobą, skomleć, przypatrywać się Twojej oddalającej się sylwetce przez okno lub z balkonu. Gdy jednak nie ma Cię już na horyzoncie, pies będzie reagował na sytuacje i bodźce mające miejsce w jego otoczeniu, jak np. odgłosy innych szczekających psów, dźwięki trąbiących samochodów, zapachy roznoszące się po domu i poszukiwanie ich źródła. Może również skojarzyć niektóre przedmioty z zabawkami lub ze względu na wielogodzinną obecność w domu i brak możliwości rozładowania energii czy zaspokojenia innych potrzeb, zajmie się parą Twoich ulubionych butów. Pies nie wspomina, nie rozpamiętuje minionych wydarzeń, a Twój powrót sprawia mu radość, ponieważ jesteś częścią jego stada.

Czy pies tęskni?

To uczucie dla człowieka jest bardzo złożone, często opiera się o wspomnienia, wspólne przeżycia z innym człowiekiem, emocje i inne liczne zależności, które są częścią ludzkiej, skomplikowanej natury. Czy pies tęskni? Z pewnością nie analizuje tego, dlaczego Cię teraz przy nim nie ma, kiedy wrócisz, co się stało, że musiałeś wyjść. Czworonogi są jednak nauczone pewnej rutyny. Jeśli od szczeniaka uczyłeś swojego pupila, iż wychodząc do pracy po kilku godzinach pojawiasz się z powrotem, jego sposób radzenia sobie z samotnością z pewnością będzie skuteczniejszy.

Jeśli natomiast nauczyłeś go, że zawsze jesteś przy nim i nagle jego rutyna ulega zachwianiu przez Twoją nieobecność, pies może zaczynać odczuwać niepokój i mieć problem z tzw. lękiem separacyjnym. Nauczenie go nowej rutyny, nawyków, zachowań w danej sytuacji może być trudne. Pies chcąc powrotu do znanej mu od zawsze codzienności, będzie jej wyczekiwał. Jest to zatem bardziej wyczekiwanie, niż tęsknota emocjonalna, jak w przypadku ludzi.

Lęk separacyjny u psa

Lęk separacyjny u psa to zespół zachowań, które mogą kojarzyć się z tęsknotą za właścicielem. Jest to jednak sposób, w jaki zachowuje się pies, który musi pozostać sam, jest za mocno przywiązany do swojego właściciela lub ludzkiego ”stada”. Pies, który nie jest odpowiednio socjalizowany w wieku szczenięcym i cały czas spędza z opiekunem, może wykazywać zachowania świadczące o jego lęku przed pozostaniem samym. Do objawów lęku separacyjnego zalicza się m.in.:

- wokalizacja

- drapanie w drzwi

- napięcie mięśniowe

- apatia

- samookaleczenia

Pies może próbować wydostać się na zewnątrz, by biec za właścicielem. Jeśli przebywa w ogrodzie, może podejmować próby wykonania podkopów, szukać dziury w ogrodzeniu, by podążać za samochodem opiekuna. Próba ucieczki spowodowana chęcią podążania za oddalającym się właścicielem może doprowadzić do tego, iż pies zaginie.

Dlatego na wszelki wypadek pamiętaj o tym, by Twój czworonóg posiadał wszczepiony tzw. czip dla psa. Aby jednak identyfikacja psa była możliwa, nie zapominaj o tym, by zarejestrować go w Międzynarodowej Bazie Zwierząt, jaką prowadzi WORLDPETNET. Po wpisaniu numeru chipa znalazca będzie mógł skontaktować się z właścicielem pupila i poinformować, gdzie czworonóg czeka na swojego opiekuna.

Czy pies zapomina właściciela?

Jedno jest pewne - psy są bardzo pamiętliwe. Nie wspominają, ale kojarzą pewne sytuacje i zachowania z właścicielem, jak np. oczekiwanie na opiekuna w godzinach jego przyjścia z pracy. Wiąże się to z przywiązaniem i traktowaniem człowieka jako członka swojego stada.

O emocjonalnych przywitaniach i zaskakująco radosnych reakcjach psów na widok dawno nie spotkanych osób istnieje wiele ogólnie dostępnych w sieci nagrań, na których uwiecznione są te pełne ekscytacji chwile. Czy to nie jest wystarczający dowód na to, że pies pamięta?