El número de animales
no deja de crecer
Publicado: 24 abr. 2020
Chociaż z racji oczywistych różnic pomiędzy gatunkami nasze metody komunikowania różnią się zasadniczo, to w ciągu wieków współdzielenia środowiska człowieka z psem, obydwie strony wykształciły zdolność wysyłania oraz odczytywania sygnałów niewerbalnych, umożliwiających wzajemne zrozumienie. Poznanie, umiejętne interpretowanie oraz respektowanie komunikatów wysyłanych przez psy, z pewnością ułatwi nasze relacje z czworonogami oraz uczyni je, przyjemniejszymi a często i bezpieczniejszymi. Dzięki pełnemu zrozumieniu z pupilem unikniemy błędów socjalizacyjnych, będziemy w stanie zapobiec niepożądanym zjawiskom i zareagować we właściwy sposób, zapobiegając przykrym sytuacjom wynikającym niejednokrotnie z ewidentnego braku zrozumienia.
Opracowany przez psy system znaków oraz zachowań ukierunkowanych na komunikację oraz unikanie konfliktów, nazywany jest systemem SYGNAŁÓW USPOKAJAJĄCYCH. Czasami, kiedy złościmy się na naszego pupila, może wydawać się, że nas nie słucha albo, że stosuje świadomy opór przeciwko naszym poleceniom, co jednakże nie jest prawdą a interpretowanie tych sygnałów jako świadomego sprzeciwu jest błędem często popełnianym przez ludzi. Należy mieć świadomość, że psy poprzez niektóre swoje sygnały próbują uspokoić człowieka, jednak my, nie rozumiejąc tego, stajemy się jeszcze bardziej zdenerwowani, dlatego też należy dokładnie poznać sposoby za pomocą których nasz czworonóg będzie starał się uniknąć naszej złości i uspokoić nas. Pomimo że cała grupa tych znaków nazwana jest sygnałami uspokajającymi, wśród nich znajdują się sygnały grożące, zapraszające do zabawy oraz sygnały stresu. Aby móc jej poprawnie odczytać, musimy bacznie obserwować psa.
Ponadto, naszą uwagę powinny zwrócić zachowania takie jak: odwracanie wzroku, mrużenie oczu, oblizywanie się, dyszenie, unoszenie jednej łapy, przypadnięcie do ziemi, siadanie, otrząsanie się, podsikiwanie pod siebie (to bywa również sygnałem uległości i radości), przewrócenie się na grzbiet i odsłonięcie brzucha, znieruchomienie, udawanie martwego, udawanie węszenia, sapanie i skomlenie.
Umiejętne wychwycenie tych sygnałów pozwala na wczesna interwencję lecz lekceważenie tych sygnałów lub ich błędna interpretacja prowadzi do kolejnego etapu zachowania psa w kierunku agresji, czyli zachowania ostrzegawczego. Sygnały grożące stanowią zestaw póz mających na celu przestraszyć przeciwnika i stanowiących jednoznaczny przekaz - „odejdź, bo mogę użyć zębów”. Najwyraźniejszymi sygnałami ostrzegawczymi są:
Istotnymi aspektami mowy ciała psa, które powinniśmy obserwować są ruchy wykonywane różnymi częściami jego ciała. Najbardziej znanym i oczywistym organem pozwalającym odczytać nastawienie psa jest naturalnie jego ogon. Wbrew powszechnie pokutującym opiniom, nie wszystkie jego ruchy są oznaką radości oraz przyjaznych gestów; w zależności od sposobu i natężenia wyrażają one szereg innych uczuć. Istotne znaczenie w odczytywaniu sygnałów wysyłanych przez psy za pomocą ogona jest częstotliwość uderzeń, położenie oraz szereg innych szczegółów, które na co dzień nie stanowią przedmiotu naszego zainteresowania.
Ruchy wykonywane energicznie świadczą o zaangażowaniu i podekscytowaniu; im bardziej intensywne ruchy, tym zaangażowanie psa jest większe. Im bardziej natomiast ogon jest nieruchomy, tym większy oznacza brak chęci angażowania w daną sytuację przez psa, unik a także złość. Oto kilka podstawowych, najbardziej czytelnych sygnałów jakie wysyła pies za pomocą swojego ogona:
Ciekawostką jest fakt, że psi ogon inaczej wychyla się na widok właściciela (nieco bardziej w lewo), a inaczej na widok innego zwierzęcia (bardziej w prawo) - różnice są jednak niewidoczne gołym okiem.
Intencje psa możemy również wyczytać obserwując inne części jego ciała;
w grupie psów wzrok służy do regulowania kwestii przywództwa w stadzie, co znajduje przełożenie także w relacjach z człowiekiem. Wzrok między dwoma osobnikami jest utrzymywany dopóty, dopóki jeden z nich nie odwróci go i nie spuści głowy, bądź nie nasili gróźb skierowanych ku drugiemu i zaatakuje. Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z psem, który jest zdenerwowany, pobudzony bądź spięty, skutkować może zatem sprowokowaniem go do ataku, gdyż jest odbierany przez zwierzę jako prowokacja.
Łagodny kontakt wzrokowy jednakże, może wzmocnić relacje między człowiekiem i psem.
Równie ważnymi - jeśli nie ważniejszymi - środkami wyrazu naszego czworonoga są wydawane przez psa głosy i pozostawiane przez psa zapachy.
Psy wydają szereg różnorodnych dźwięków, a pomocą których deklarują swoje emocje. Niska tonacja oznacza groźbę, gniew, agresję zaś wysoka oznacza nastawienie przyjazne; im dłuższy dźwięk, tym większe prawdopodobieństwo, że pies używa go celowo i daje znać o zachowaniu do którego przystąpi za chwilę. Znaczenie ma także szybkość i częstotliwość powtarzanych dźwięków; im jest ona większa tym na większy stopień pobudzenia wskazuje
Psy przekazują szereg komunikatów za pomocą zapachów towarzyszących wydalaniu moczu czy odchodów. Za pomocą zapachów psy przekazują sobie informacje o wielkości, charakterze i częstotliwości pobytu w danym terenie psa. Sygnały te odgrywają także znacząca rolę w bezpośrednich kontaktach psów ; psy obwąchują sobie pyski, ale także okolice narządów płciowych i odbytu przy czym, psy dominujące niechętnie godzą się na obwąchiwanie przez innego psa, zaś psy poddane poddają się temu rytuałowi w celu zaprezentowania się przeciwnikowi.
La identificación electrónico de animales mediante microchip es el método más duradero, eficaz y seguro para permitir la identificación rápida y fiable de tu mascota. Solamente con el número único del transpondedor (chip) se puede identificar el animal al instante y encontrar a su dueño, haciendo que la mascota pueda regresar a su hogar. No obstante, hay que tener en cuenta que el microchip no es más que un transpondedor con un número codificado. El microchip no cuenta con una función de localización ni tampoco incluye información acerca del dueño ni del propio animal. Así pues, para poder identificar al perro o al gato con identificación mediante chip, el microchip tiene que estar registrado en una base de datos nacional de animales identi...
Leer más