Czipowanie jest zabiegiem polegającym na implantacji mikrochipa do organizmu zwierzęcia w celu trwałego oznakowania. Jest to obecnie najskuteczniejsza metoda znakowania zwierząt, umożliwiająca ich pełną identyfikację.
Aplikację wykonuje się za pomocą jednorazowego zestawu, w skład którego wchodzi strzykawka z igłą oraz umieszczonym w niej mikrochipem, posiadającym niepowtarzalny, 15-sto cyfrowy numer. Do każdego zestawu załączone są naklejki z kodem kreskowym przydatne podczas wyrabiania dokumentów zwierzęcia.
Zabieg wszczepienia mikrochipa powinien być wykonywany przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii. Mikroczip implantuje się w okolicy szyi lub pomiędzy łopatkami, zależnie od przepisów obowiązujących w danym kraju. Miejsca te są standardowo sprawdzane w przypadku konieczności identyfikacji zwierzęcia. Implantacja transpondera trwa chwilę i przypomina podanie zastrzyku. Prawidłowo przeprowadzony zabieg jest bezpieczny i bezbolesny nawet w przypadku bardzo małych pupili i nie wymaga on podawania środków znieczulających. Wszczepiony chip pełni swoją funkcję do końca życia zwierzęcia; nie traci on swoich właściwości w związku z czym nie posiada ograniczonego okresu ważności i nie wymaga wymiany!
Obecnie na rynku dostępnych jest kilka rozmiarów transponderów dostosowanych do indywidualnych potrzeb różnych gatunków zwierząt. Dzięki miniaturyzacji microchipów możliwe jest znakowanie tą metodą różnych gatunków zwierząt - nie tylko psów i kotów, ale także ryb, fretek, myszy czy papug!
W przypadku zachipowanego zwierzęcia, którego kod numeryczny nie został wprowadzony do bazy, nie ma możliwości odnalezienia jego właściciela. Mikroczip służy wówczas jedynie jako urządzenie umożliwiające identyfikację na podstawie porównania numeru chipa z załączonym kodem kreskowym. Aby proces znakowania miał sens, konieczne jest zarejestrowanie zachipowanego czworonoga w bazie zwierząt oznakowanych elektronicznie.
